Herkes her türlü esnaf olmak istemiyor. Gerçekten de, günümüzün pazarlama ve sağlık ortamında, genellikle uzmanın şapkasını giymenin bir avantajı olarak görülmektedir. Bu, belki de ECP'leri uzmanlaşma çağına yönlendiren faktörlerden biridir.
Diğer sağlık hizmetleri disiplinlerine benzer şekilde, optometri bugün, piyasadaki birçoğu bir uygulama farklılaştırıcısı olarak gören bu uzmanlık eğilimine doğru ilerliyor, hastalara daha geniş bir şekilde hizmet etmenin bir yolu ve uygulama kapsamı genişledikçe, tıbbi göz bakımı uygulama konusunda optometristler arasında artan bir ilgiye bağlı bir eğilim.
“Uzmanlık eğilimi genellikle cüzdan tahsisi kuralının bir sonucudur. Basitçe ifade etmek gerekirse, cüzdan tahsisi kuralı, her bir kişinin/hastanın her yıl tıbbi bakıma harcayacakları belirli bir miktar paraya sahip olmasıdır” diyor.
“Kuru göz teşhisi konan bir hasta için bir uygulamada meydana gelen yaygın bir örnek, onlara bir çöpçü avı listesi veriliyor: Bu göz damlalarını eczanede, bu web sitesinden bu göz maskesi ve benzeri bir şekilde satın alın. Bir uygulamanın sorusu, bu paranın ne kadarının uygulanmada nasıl harcanabileceğini en üst düzeye çıkarılacağıdır.”
Bu durumda, düşünce, göz damlası ve göz maskesi, başka bir yere gitmesi gereken hasta yerine uygulamada satın alınabilir mi? Diye sordu Wright.
Bugün ODS tarafından bugünün günlük yaşayan hastaların gözlerini kullanma biçimlerini değiştirdiklerini ve özellikle artan ekran süresinden etkilenen farkındalıkları da verilmektedir. Sonuç olarak, optometristler, özellikle özel bir uygulama ortamında hastaları görenler, bugünün değişen ve daha spesifik hasta ihtiyaçlarını ele almak için uzmanlıkları daha aktif olarak düşünerek ve hatta uzmanlıkları ekleyerek yanıt verdiler.
Bu kavram, Wright'a göre daha geniş bir bağlamda düşünüldüğünde, kuru gözü olan bir hastayı tanımlayan genel bir uygulamadır. Onları teşhis etmekten daha fazlasını yapıyorlar mı yoksa daha ileri gidip tedavi ediyorlar mı? Cüzdan tahsisi kuralı, mümkün olduğunda, onlara veya yine de harcayacakları ek dolarları harcayacakları bir yere göndermek yerine onları tedavi etmeleri gerektiğini söylüyor.
“Bu prensibi uzmanlaşma sunan uygulamalardan herhangi birine uygulayabilirsiniz” diye ekledi.
Uygulamalar bir uzmanlığa geçmeden önce, ODS'nin uygulamayı büyütmek için mevcut olabilecek çeşitli yolları araştırması ve analiz etmesi önemlidir. Çoğu zaman, başlamak için en iyi yer, zaten muhtemel uzmanlığa dahil olan diğer ECP'lere sormaktır. Ve başka bir seçenek, optimum bir uyum belirlemek için mevcut endüstri trendlerine, pazar demografisine ve iç profesyonel ve iş hedeflerine bakmaktır.
Uzmanlık hakkında başka bir fikir daha var ve bu sadece uzmanlık alanını gerçekleştiren uygulama. Wright, bu genellikle “ekmek ve tereyağı hastalarıyla” uğraşmak istemeyen OD'ler için bir seçenektir. “Uzmanlığa ihtiyaç duyan insanlarla uğraşmak istiyorlar. Bu uygulama için, daha yüksek düzeyde bakıma ihtiyaç duyan hastaları bulmak için çok düşük ücretli hastalar aracılığıyla taramak yerine, diğer uygulamaların kendileri için yapmasına izin vermek yerine, sadece ürünlerini doğru bir şekilde fiyatlandırdılarsa, daha yüksek bir brüt gelir ve genel bir uygulamadan daha yüksek bir net üretmelidir.
Ancak, bu uygulama yöntemi, bir uzmanlık alanı sunan birçok uygulamanın ürünlerini uygun şekilde fiyatlandırmadığı konusunu gündeme getirebilir. “En yaygın hata, ürünlerini büyük ölçüde azaltmaktır.”
Yine de, genel uygulamalarına bir uzmanlık kavramını eklemeye daha meyilli gibi görünen, hatta tamamen uzmanlaşmış bir uygulama yaratan genç OD'lerin faktörü de vardır. Bu, bir dizi oftalmologun yıllardır izlediği bir yoldur. Uzmanlaşmayı seçen OD'ler, kendilerini ayırt etmenin ve uygulamalarını farklılaştırmanın bir yolu olarak yaparlar.
Ancak, bazı OD'lerin keşfettiği gibi, uzmanlık herkes için değildir. Wright, “Uzmanlaşmanın çekiciliğine rağmen, OD'lerin çoğu genelist olarak kalıyor, derinden ziyade geniş olmanın başarı için daha pratik bir strateji olduğuna inanıyor” dedi.